Doe waar je hart blij van wordt

In gesprek met Chantal de Veen over draaibanken, maak er wat van, tranformatie, inspiratie en de Sierra Nevada

Chantal (53), is op dit moment intensief en vol enthousiasme bezig met de voorbereidingen van het opzetten van haar retreat centre La Somme, waar ze in groepsverband trainingen, seminars, yoga en meditatie wil gaan aanbieden, gericht op persoonlijke groei en transformatie. Ze maakt hiermee een nieuwe start in haar persoonlijke en werkzame leven. Twee jaar geleden liep ze vast, stopte als zelfstandig actuarieel consultant en beëindigde haar onderneming De Veen Consultancy. In de periode 1999, toen ze haar actuarieel adviesbureau oprichtte, tot 2022 was ze bij verschillende organisaties op interim-basis werkzaam binnen het pensioendomein, vooral bij verzekeraars. Haar laatste rol was die van proces-/implementatiemanager buy-outs bij Zwitserleven. Daarvoor een lange lijst met opdrachtgevers, zoals Nationale-Nederlanden, waar ze betrokken was bij het project IFRS verslaglegging in SAP, de Blue Sky Group, waar de ze rol van Senior Klantmanager vervulde, en bij Achmea, waar ze verschillende pensioenprojecten uitvoerde. Voor haar zelfstandige status leerde ze het pensioenvak bij William M. Mercer in de rol van Pensioenconsultant.

Interview: Anno Bousema, partner Financial Assets Actuarial Executive Search.
Dit is het 18e interview in een reeks van gesprekken met actuarieel professionals, die gepubliceerd worden op actuaris.info en LinkedIn.

Vliegveld Soesterberg   

We hebben voor het interview afgesproken in Restaurant Café Soesterdal in Soesterberg, pal gelegen naast de start- en landingsbaan van het vroegere vliegveld Soesterberg van het Amerikaanse leger, dat hier vanaf 1954 tot 2008 gevechtsvliegtuigen had gestationeerd. Op het terrein is nu onder meer Het Nationaal Militair Museum gevestigd. Het sfeervolle restaurant café Soesterdal wordt uitgebaat door horecaondernemer Stef, de partner van Chantal, die met zijn 3 zakenpartners meerdere horecagelegenheden bestiert. 
Het wordt een boeiende en interessante ontmoeting, waarin de goedlachse Chantal, die positief in het leven staat, terugkijkt op haar jeugd, opleiding en actuariële loopbaan. De nadruk ligt echter op het professionele en persoonlijke roer dat ze omgegooid heeft. Tijdens de Coronaperiode werd wat al langer sluimerde steeds meer duidelijk: “Het werken binnen het actuariële vakgebied bij grote organisaties is uiteindelijk niet goed voor mij, geeft mij geen bevrediging en brengt me geen levensgeluk.” Ze besluit resoluut te stoppen en op zoek te gaan naar de dingen waar haar hart blij van wordt. “Als je doet waar je echt blij van wordt zit je in de juiste energie die ervoor zorgt dat dingen op je pad komen en matchen met deze energie.” Ze heeft sindsdien ervaren dat deze keuze haar op nieuwe paden voert en ze onderweg verrassende en boeiende mensen ontmoet. Er ontvouwt zich stap voor stap een nieuw en inspirerend perspectief. Ze wil op een organische en natuurlijkere manier leven, in connectie met haar lijf en ziel. Meer terug naar haar authentieke zelf door (oude) conditioneringen los te laten, zichzelf te voeden met goede dingen (zowel je lichaam als je geest) met meditatie, mindfulness, sporten, yoga en gezonde voeding. We gaan eerst terug, haar levensreis begint in Sittard.

Maak er wat van

Chantal is enig kind en komt uit een ondernemersnest. Haar vader had een handelsonderneming in werktuigbouwmachines, die hij samen met haar moeder vanuit huis bestierde. Vader was technisch onderlegd en haar moeder deed de administratie, de financiën en de verdere organisatie. Hij kocht tweedehands machines, knapte ze op en verkocht ze weer door. Zijn handelsmerk was kwaliteit, hij had -voor die tijd zeer vooruitstrevend- zelfs een robot gestuurde machine. De onderneming richtte zich vooral op Nederland, maar ook België en Duitsland behoorden tot het afzetgebied. De handel boerde goed, mede door de snelle economische groei in het vierde kwart van de vorige eeuw. 
Het gezin bewoonde een fijn huis in een rustige wijk Sittard, een uitstekende uitvalsbasis voor Chantal, die veel buiten speelde en ging ravotten. Het bos was nabijgelegen en samen met de hond beleefde ze met buur- en schoolkinderen veel avonturen, bouwde ze hutten en met de jongens uit de buurt ging ze voetballen. Chantal genoot veel vrijheid en had een zorgeloze en heerlijke jeugd.
Haar vader heeft haar altijd gestimuleerd om iets van haar leven te maken en onafhankelijk te worden en blijven; dat zal blijken. Hij legde de lat hoog, gaf druk om te presteren en vooruit te komen. Als er een rapport kwam met veel negens, zag hij die ene zes en legde daar de nadruk op. Toch was hij ook supertrots op zijn dochter, volgde haar ontwikkeling op de voet. Hijzelf had graag naar de toneelschool gewild, dat was zijn droom. Misschien was het wel daarom dat de opvoeding van zijn dochter sturend en best wel dominant was.
Chantals moeder had een meer traditionele rol, ze had overzicht en nam haar omgeving en de wereld meer beschouwend waar, dat gaf rust in de onderneming en het gezin. Toen kwam de dramatiek van het leven. Haar vader werd als gevolg van langjarig zwaar roken ziek toen hij midden 50 was. De kwaliteit van leven ging de jaren daarna stap voor stap achteruit. De periode daarna, met name de laatste 10 jaar van zijn leven, was voor het gezin een in meerdere opzichten een moeilijke en verdrietige tijd.  

Ruud Kleynen

Na de lagere school maakte Chantal de overstap naar het bisschoppelijk college, de voormalige katholieke jongensschool, waar vroeger de paters les gaven. Limburg staat synoniem voor de katholieke traditie. Het gezin was niet heel actief, maar Pasen en Kerst werden met een bezoek aan de kerk gevierd. De 1e heilige communie en vormsel heeft Chantal wel gedaan. Ze heeft nog steeds een voorkeur voor kerken en kan op reis of vakantie niet voorbij een kerk lopen zonder er even in te gaan en de geur van de katholieke traditie op te snuiven.
Op het katholieke gymnasium koos ze voor de bèta kant. De resultaten waren tot de vierde prima, ze hoefde er niet veel voor te doen. Maar vanaf de vijfde moest ze er harder voor werken. Ook het vriendje dat ze op school leerde kennen (jaja, dat was Stef, haar huidige partner) zal enige invloed op de aan school bestede uren gehad hebben... Chantal heeft tijdens haar middelbare schooltijd intensief aan ballet gedaan. Ze deed ook mee aan uitvoeringen van de balletschool, maar voor echte wedstrijden ontbrak het haar aan ambitie.
De keuze voor een studie na de middelbare school was in eerste instantie wiskunde of geschiedenis. Maar uiteindelijk werd het door toeval Actuariële Wetenschappen. Op een verjaardagsfeestje ontmoette ze namelijk actuaris Ruud Kleynen, een vriend van een van haar nichten. Hij vroeg haar wat ze wilde gaan studeren, waarop hij haar aanraadde het prachtige vak actuariaat te gaan doen, en aldus geschiedde. Bij haar keuze speelde ook de locatie een belangrijke rol. Want de studie Actuariaat werd gegeven aan de Universiteit van Amsterdam. En Chantal droomde er al lang van naar de hoofdstad te verhuizen om daar om haar vleugels uit te slaan. Van de provinciestad Sittard naar het grote en mondaine Amsterdam. Ze is toen samen met klasgenote en vriendin Mariel Geurden  samen gaan wonen in Amsterdam en Actuariaat gaan studeren aan de UvA. De beide Limburgse jonge dames voelden zich al heel snel thuis in Amsterdam en op de universiteit, de overgang ging heel soepel. Chantals eigenschap om zich snel aan te passen (als een kameleon) kwam haar ook hier goed van pas, ook buiten de studie.

In de pensioenen

De studie Actuariaat was zeker interessant, maar het sociale en het uitgangsleven in Amsterdam nog veel meer. Dat stond voor Chantal op de eerste plaats, de studie kwam daarna. Ze genoot van de vrijheid van haar nieuwe studentenleven. Ze ging werken in de horeca op het Leidse Plein, deed veel mensenkennis op en ontwikkelde zich snel naar volwassenheid. De voortgang van de studie liep desondanks -met bescheiden inzet- toch wel gestaag door. Ze behaalde  haar tentamens successievelijk en studeerde vijfenhalf jaar later af in het pensioenactuariaat bij professor Bob Alting van Geusau. Het was de markante en legendarische Bob, die haar uiteindelijk aan het eind van haar studie het advies gaf om eens te gaan praten met het pensioenconsultancy bureau Mercer ten Pas. Ze ging op gesprek en partner- actuaris Simon van Vuure nam haar meteen aan. En zo startte ze als jonge consultant in het pensioendomein. Haar focus als jonge beginnend actuaris kwam te liggen op de advisering van pensioenfondsen. Ze groeide snel in haar nieuwe rol en besefte na 5 jaar Mercer dat het tijd was voor een volgende stap buiten Mercer. Ze wilde eigenlijk ook maar 4 dagen werken, hetgeen toen in de jaren 90 nog ongebruikelijk was als je carrière wilde maken. Intussen had ze samen met haar man Stef een eerste huis gekocht aan de Ceintuurbaan in Amsterdam. Stef studeerde fiscaal recht, maar was veel meer bezig in de horeca. Hij was in feite klaar met z’n studie, maar had nooit z’n doctorandus bul opgehaald, dat interesseerde hem niet zo. Een oom die zelf fiscalist was, stimuleerde hem echter dit toch maar te doen…

Meisje in de tram

Aan het eind van haar tijd bij Mercer kwam het besef dat haar werk teveel routinematig was geworden, en de tijd rijp was voor verandering. Deze bewustwording kwam sterk binnen toen ze een op een dag een meisje in de tram zag zitten, die daar al 5 jaar op elke werkdag op dezelfde tijd en plaats zat. Jaar in jaar uit hetzelfde, dat voelde ineens als heel beklemmend. Ze besloot intuïtief subiet te stoppen en haar baan op te zeggen. Maar op dat moment werd er door Mercer een detacheringstak opgericht door Simon van Vuure. Ze zou daar als zelfstandig consultant aan de slag kunnen. Dat voelde helemaal goed en zo kon ze een nieuwe start maken. De zelfstandige status beviel haar erg goed en na enkele jaren dacht ze: Dat kan ik ook wel helemaal zelf. En opnieuw volgde een snel en consequent besluit en ze ging volledig zelfstandig verder met haar eigen bureau De Veen Consultancy. De opdrachten kwamen vanzelf binnen en vele jaren werkte ze op interim basis als actuarieel pensioenconsultant. Haar zelfstandige status behield ze tot 2021, toen ze overwoog om in vaste dienst te gaan bij Athora Zwitserleven. Maar er ontstond opnieuw een helder moment van inzicht en bewustwording. Op het aanbod dat Athora haar deed is ze uiteindelijk niet ingegaan. “Ik moet stoppen, het is genoeg geweest”. Ze had de laatste jaren vooral op wilskracht gewerkt. Haar lichaam was niet meer in balans en ging protesteren: ze kreeg werkgerelateerde rugklachten en hoofdpijn. “Dat was echt niet goed voor me. Als ik zo was doorgaan, had ik in zeker een burn out terecht gekomen.” Tijd voor een nieuwe weg.

Kiezen voor waar je echt blij van wordt in het hart

In het jaar 2000 verhuisden Chantal en Stef naar Huizen, waar twee prachtige dochters zijn geboren. Die zijn nu 18 en 20 zijn en beiden hebben de keuze een psychologie gerelateerde studie. Dat zou zomaar eens te maken kunnen hebben met de keuze die hun moeder nu maakt voor een nieuwe toekomst. Sinds haar keuze in 2021 om te stoppen in de actuariële beroepswereld -ze heeft zelfs haar lidmaatschap bij het Actuarieel Genootschap ook opgezegd- is er een open ruimte. Chantal wil meer zingeving in haar leven, er meer voor anderen zijn. Ze haalde geen voldoening met uit het hard werken voor aandeelhouders. Ze wil nu kiezen voor waar ze echt blij van wordt. De reis vanuit het hoofd naar het hart. Haar zoek- en speurtocht naar een goede en passende vorm leidt naar het opzetten van een retreat centre. Ze deed daartoe veel onderzoek, nam deel aan allerlei trainingen en cursussen, die uiteindelijk en op een organische en intuïtieve leiden tot dit project dat gericht is op de facilitering, begeleiding en inspiratie van mensen bij verandering, transitie. Daar wil ze anderen bij betrekken: coaches, trainers, personal trainers en yoga docenten, gericht op werken met je onderbewuste, een betere connectie tussen body en mind en leren hoe je een shift kan maken in je leven van struggle naar flow. Zonder dat het zweverig is, maar wel met duidelijke tools. Er zijn veel mensen die vastzitten, die worstelen met hun situatie, geen regie meer hebben, uit balans zijn. Ze wil mensen helpen weer in verbinding te komen met zichzelf in kracht en balans. Omdat ze uit een ondernemersgezin komt en ook zelf ondernemer is geweest wil ze zich ook voornamelijk richten op ondernemers. Haar droom is een eigen retreat center in Zuid Frankrijk. Daar ook deels gaan wonen en samen met coaches retreats organiseren. Ze is intussen een week naar Frankrijk geweest om te zoeken naar een geschikte plek om haar activiteiten te ontplooien.

If the Dream doesn’t scare you, it’s not big enough

Chantal heeft besloten om haar oude wereld achter zich te laten, haar roer is echt om. Ze wil zich met volle energie richten op een nieuwe toekomst. “Er zijn veel mensen die over veranderen en/of opnieuw starten zeggen: maar dat kan niet, dat is heel onzeker en daar heb ik geen tijd voor. Onzin, laat je niet leiden door de waan van de dag. Maak zelf duidelijke keuzes. Ik heb gezien in de cursussen die ik heb gedaan dat als je leert om betere keuzes te maken, keuzes die goed zijn voor jou, het leven lichter wordt, je meer vrije tijd hebt, en minder stress en veel meer plezier en succes. Als je eenmaal weet hoe dat werkt, wordt het leven echt een stuk leuker:-) Op wilskracht kan je ook heel veel bereiken maar dat gaat veel moeizamer en put je je uiteindelijk uit. Niet voor niks dat zoveel mensen kampen met een burn-out.”
Intussen heeft Chantal op wonderbaarlijke wijze een eigen plek gevonden in het Heart House in Bussum, waar meer coaches en therapeuten onderdak hebben. Het voelt heel goed daar. Ze kan zich terugtrekken in rust, stilte en contemplatie. De dingen vallen op hun plek. Ze heeft ervaren dat het werkt als je bij het zoeken naar nieuwe wegen een intentie neerzet. Volg je hart, er komen de juiste mensen en dingen op je pad, laat het gebeuren. Stel je open voor anderen en voor nieuwe situaties. Ga uit je hoofd meer naar je hart, laat het leven resoneren en doe waar je goed in bent, waar je veel plezier aan beleeft. Ga niet uit van wilskracht, maar laat het gebeuren, het pad zich ontvouwt zich vanzelf.
Toch nog weer even terug naar de vertrouwde actuariële wereld. Ze raadt (jonge) actuarissen aan dicht bij zichzelf te blijven. “Vindt de plekken waar je je goed voelt en doe de dingen waar je goed in bent, waar je blij van wordt. Laat verwachtingen niet van buiten komen, maar vanuit jezelf en volg dat pad. Wees daar standvastig in en durf te kiezen. Gaat het niet goed, pas je aan en verander van aanpak en  koers. Sta voor jezelf, wees assertief en trek je mond open als het nodig is. Realiseer de dingen die je nastreeft met eigen natuurlijke kracht, niet geforceerd.

De droom van Chantal krijgt steeds meer handen en voeten. Onlangs was ze in nog Andalusië in de Sierra Nevada, waar ze een prachtige retreat locatie vond om haar eerste retreats te organiseren. Het wachten is op de opening van haar centrum La Somme. Maar ze heeft geen haast en ervaart geen druk. Want de tijd komt, alles kan, niets moet…